- jQuery(
- Aktualności:
- 2014-10-29 Uwaga! Football Manager 2015 ze zniżką!
- 2014-10-11 Warta w niedzielę zagra z Przemszą!
- 2013-04-29 Relacja kibicowska meczu Warta- ŁKS
- Wyniki ostatniej kolejki:
- Odra Miasteczko Śląskie - Orzeł Biały Brzeziny Śląskie 2:2
- Pionier Ujejsce - Tęcza Błędów 0:2
- Warta Zawiercie - Polonia II Bytom 4:0
- Sokół Orzech - Przemsza Siewierz 1:7
- Silesia Miechowice - ŁKS Łagiewniki 1:2
- Orzeł Nakło Śląskie - Cyklon Rogoźnik 2:3
- MKS Sławków - Strażak Mierzęcice 2:1
- MKS Siemianowiczanka - Zagłębiak Dąbrowa Górnicza 1:2
Witamy
Witamy na naszej stronie, chcemy aby była ona zbiorem informacji z innych portali sportowych i informacyjnych
Ostatnie spotkanie
| Warta Zawiercie | 4:0 | Polonia II Bytom |
| 2014-10-04, 15:00:00 |
||
| oceny zawodników » | ||
Najbliższe spotkanie
W najbliższym czasie zespół nie rozgrywa żadnego spotkania.
Tabela ligowa
| Liga Okręgowa » Katowice II | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Wyniki
| Ostatnia kolejka 10 | |||
| |||
| |||
| |||
| |||
| |||
| |||
| |||
|
Buttony
Uzytkownicy
Najlepsi typerzy
|
|||
Pogoda
Aby widget pogoda funkcjonował poprawnie, należy wypełnić dane w panelu administracyjnym.
Wyszukiwarka
Stara Warta
Jeżeli masz jakieś stare zdjęcie kibiców, gadżetu albo czego kolwiek co związane jest z Wartą Zawiercie napisz na wartaz@wp.pl, a lub na gg.4589121. Na pewno do ciebie odpowiemy.
WŁÓKNIARZ ZAWIERCIE
Na to stwierdzenie po dłuższej przerwie czas odpowiedzieć i powrócić do tematu zawierciańskiego sportu. Był czas na „Wartę” Zawiercie, a teraz jest czas, by wspomnieć o KS „Włókniarz” Zawiercie. Był rok 1948, gdy wiosną na sportowej scenie w Zawierciu pojawiło się najpierw Koło Sportowe Nr 5 „Włókniarz”, a następnie Klub Sportowy „Włókniarz”, działający przy Zawierciańskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego w Zawierciu. Założycielem był elektryk Stefan Biernacki.Pierwszą siedzibą klubu był drewniany barak na „Kępie” (pomiędzy rzeką Wartą, torami, a ulicą Marszałkowską) i pewnie dlatego w sportowym slangu na drużynę Włókniarza mówiono „chłopcy z kępy”. Przydomek ten podobno wymyślił i rozpowszechnił P. Witkowski, znany kibic i działacz „Warty”, który też czasem mówił żartując -„chłopcy z warszawskiej kępy przyjechali”. On też zainicjował pierwszy towarzyski mecz pomiędzy rezerwową drużyną „Warty” Zawiercie a „Włókniarzem” w czerwcu 1948 r. Potyczka piłkarska zakończyła się zwycięstwem „Włókniarza” 4:3, a skład zwycięskiej drużyny to: Janowski, Mularczyk, Breczewski, Kasprzycki, Staśko, Makieła, Jasiak, Babulski, Rozpończyk, Makieła, Nowak, Kotek…. Początki są często trudne i podobnie było w przypadku „Włókniarza”. Brak własnego boiska spowodował, że klub gościnnie korzystał z boiska „Warty” przy ulicy Senatorskiej. Musiał jednak ustąpić gospodarzowi i często mecze odbywały się we wczesnych godzinach rannych. Piłkarze borykali się też z innymi problemami, takimi jak: brak szatni, umywalek, a stroje i dwie piłki (!) do gry były przechowywane w domu prezesa. Rok później, z rąk Biernackiego prezesurę przejmuje Edward Młynarczyk, a w roku 1951 następuje kolejna zmiana i jego miejsce zajmuje Włodzimierz Czech.
W początkowych latach swojej działalności klub nie odnosił znaczących sukcesów grając w klasie C. Chęć i zaangażowanie zawodników spowodowały, że w ZZPB coraz głośniej mówiono o własnym boisku. I tak w roku 1950, ówczesny dyrektor Stefan Sukiennik wyraził zgodę na budowę boiska pomiędzy rzeką Wartą a ulicą 11 Listopada. Były w tym miejscu krzaki oraz doły, w których znajdowało się wysypisko śmieci. Wszyscy sympatycy sportu, a w szczególności sami zawodnicy, ruszyli do pracy (oczywiście społecznej). Wycięto drzewa, krzaki, zniwelowano teren zasypując doły ze śmieciami, a kierowcy wożący ziemię musieli się dobrze nagłowić, jak rozpisać karty drogowe, gdyż mieli tylko niepisane pozwolenie na pracę przy budowie boiska. Wreszcie śmietnisko zaczęło przypominać boisko, więc natychmiast zaczęto trenować. Po wkopaniu drewnianych bramek okazało się, że wymiary boiska nie spełniają warunków Związku Piłki Nożnej, ale warunkowo dopuszczono boisko do gry w klasie C i B. W ciągu kilku następnych lat prace nie ustawały, wyrównano teren i powiększono płytę boiska, a klub otrzymał budynek fabryczny przy ulicy 11 Listopada 3. Urządzono tam dwie hale sportowe, a część tunelu przechodzącego nad ulicą zagospodarowano na szatnię, umywalnię i magazyn sprzętu. Nie zapomniano też o kibicach. Zamontowano siedzenia, a stare ogrodzenie wymieniono na nowe. Każdy fan „Włókniarza” wiedział, że tu jest jego Klub, gdyż na budynku zawieszono flagę klubu w biało-zielone pasy z gwiazdą oraz podświetlany napis nazwy klubu z herbem (jako ciekawostkę można podać, że projektując herb wzorowano się na „Wiśle” Kraków, skąd zapożyczono białą gwiazdę).
Ta sytuacja nie tylko pobudziła rzesze młodzieży, która zapisywała się do klubu, ale i samych piłkarzy, którzy w roku 1956 wywalczyli awans do klasy A. Druga drużyna awansowała do klasy B, a trzecia grała w klasie C. Powstały też grupy juniorów i trampkarzy. W latach 60-tych i 70-tych zawiercianie mogli fascynować się derbami Zawiercia, gdyż „Warta” i „Włókniarz” grały w tej samej klasie. W jednych meczach wygrywała „Warta”, a w innych „Włókniarz” ,co dodawało smaku, pikanterii i wzbudzało wielkie emocję, gdyż serca wielu kibiców były podzielone pomiędzy klubami, a zawodników podbudzało to do jeszcze większej rywalizacji.
Do największych sukcesów klubu można zaliczyć awans pierwszej drużyny 1974 r. do klasy międzypowiatowej, w której jednak nie utrzymali się zbyt długo, natomiast trampkarze zdobyli wicemistrzostwo okręgu. Tak. jak każdy klub. tak i „Włókniarz” miał swoich piłkarskich idoli. Najlepszym technikiem juniorów był T. Domagała, a D. Stolarczyk odbijał piłkę ponad 1200 razy. Jednym z najwszechstronniejszych sportowców był S. Adamczyk, występował jako piłkarz, hokeista, narciarz i boksował w wadze koguciej. Tragiczna śmierć w marcu 1970 r. przerwała prezesurę Włodzimierza Czecha. Jego następcą został Władysław Leśniak, by następnie po pięciu latach przekazać władzę Tadeuszowi Rosińskiemu. Za jego to kadencji 4 marca 1980 r. KS „Włókniarz” połączył się z MKS „Warta” i od tego dnia Klub oficjalnie przestał istnieć.
Jeszcze w latach 90-tych, na podniszczonym boisku odbywały się mecze juniorów i trampkarzy „Warty”, a na budynku wisiał nieczynny neon. Obecnie w budynku mieści się sklep, a po boisku nie ma już śladu. KS „Włókniarz” odegrał znacząca rolę w zawierciańskim sporcie i może poszczycić się wieloma znakomitymi sportowcami, którzy reprezentowali miasto w niektórych dyscyplinach na Mistrzostwach Polski, a nawet na Olimpiadzie.
„Włókniarz” był klubem wielosekcyjnym i posiadał sekcje: bokserską, tenisa stołowego, piłki nożnej, piłki siatkowej, kolarstwa, szachów, hokeja na lodzie. Kończąc ten ogólny zarys klubu KS „Włókniarz” skupiłem się głównie na piłce nożnej, ale zapraszam do następnych części, w których postaram się przedstawić poszczególne sekcje.
W początkowych latach swojej działalności klub nie odnosił znaczących sukcesów grając w klasie C. Chęć i zaangażowanie zawodników spowodowały, że w ZZPB coraz głośniej mówiono o własnym boisku. I tak w roku 1950, ówczesny dyrektor Stefan Sukiennik wyraził zgodę na budowę boiska pomiędzy rzeką Wartą a ulicą 11 Listopada. Były w tym miejscu krzaki oraz doły, w których znajdowało się wysypisko śmieci. Wszyscy sympatycy sportu, a w szczególności sami zawodnicy, ruszyli do pracy (oczywiście społecznej). Wycięto drzewa, krzaki, zniwelowano teren zasypując doły ze śmieciami, a kierowcy wożący ziemię musieli się dobrze nagłowić, jak rozpisać karty drogowe, gdyż mieli tylko niepisane pozwolenie na pracę przy budowie boiska. Wreszcie śmietnisko zaczęło przypominać boisko, więc natychmiast zaczęto trenować. Po wkopaniu drewnianych bramek okazało się, że wymiary boiska nie spełniają warunków Związku Piłki Nożnej, ale warunkowo dopuszczono boisko do gry w klasie C i B. W ciągu kilku następnych lat prace nie ustawały, wyrównano teren i powiększono płytę boiska, a klub otrzymał budynek fabryczny przy ulicy 11 Listopada 3. Urządzono tam dwie hale sportowe, a część tunelu przechodzącego nad ulicą zagospodarowano na szatnię, umywalnię i magazyn sprzętu. Nie zapomniano też o kibicach. Zamontowano siedzenia, a stare ogrodzenie wymieniono na nowe. Każdy fan „Włókniarza” wiedział, że tu jest jego Klub, gdyż na budynku zawieszono flagę klubu w biało-zielone pasy z gwiazdą oraz podświetlany napis nazwy klubu z herbem (jako ciekawostkę można podać, że projektując herb wzorowano się na „Wiśle” Kraków, skąd zapożyczono białą gwiazdę).
Ta sytuacja nie tylko pobudziła rzesze młodzieży, która zapisywała się do klubu, ale i samych piłkarzy, którzy w roku 1956 wywalczyli awans do klasy A. Druga drużyna awansowała do klasy B, a trzecia grała w klasie C. Powstały też grupy juniorów i trampkarzy. W latach 60-tych i 70-tych zawiercianie mogli fascynować się derbami Zawiercia, gdyż „Warta” i „Włókniarz” grały w tej samej klasie. W jednych meczach wygrywała „Warta”, a w innych „Włókniarz” ,co dodawało smaku, pikanterii i wzbudzało wielkie emocję, gdyż serca wielu kibiców były podzielone pomiędzy klubami, a zawodników podbudzało to do jeszcze większej rywalizacji.
Do największych sukcesów klubu można zaliczyć awans pierwszej drużyny 1974 r. do klasy międzypowiatowej, w której jednak nie utrzymali się zbyt długo, natomiast trampkarze zdobyli wicemistrzostwo okręgu. Tak. jak każdy klub. tak i „Włókniarz” miał swoich piłkarskich idoli. Najlepszym technikiem juniorów był T. Domagała, a D. Stolarczyk odbijał piłkę ponad 1200 razy. Jednym z najwszechstronniejszych sportowców był S. Adamczyk, występował jako piłkarz, hokeista, narciarz i boksował w wadze koguciej. Tragiczna śmierć w marcu 1970 r. przerwała prezesurę Włodzimierza Czecha. Jego następcą został Władysław Leśniak, by następnie po pięciu latach przekazać władzę Tadeuszowi Rosińskiemu. Za jego to kadencji 4 marca 1980 r. KS „Włókniarz” połączył się z MKS „Warta” i od tego dnia Klub oficjalnie przestał istnieć.
Jeszcze w latach 90-tych, na podniszczonym boisku odbywały się mecze juniorów i trampkarzy „Warty”, a na budynku wisiał nieczynny neon. Obecnie w budynku mieści się sklep, a po boisku nie ma już śladu. KS „Włókniarz” odegrał znacząca rolę w zawierciańskim sporcie i może poszczycić się wieloma znakomitymi sportowcami, którzy reprezentowali miasto w niektórych dyscyplinach na Mistrzostwach Polski, a nawet na Olimpiadzie.
„Włókniarz” był klubem wielosekcyjnym i posiadał sekcje: bokserską, tenisa stołowego, piłki nożnej, piłki siatkowej, kolarstwa, szachów, hokeja na lodzie. Kończąc ten ogólny zarys klubu KS „Włókniarz” skupiłem się głównie na piłce nożnej, ale zapraszam do następnych części, w których postaram się przedstawić poszczególne sekcje.
http://www.zawiercie.info/view.php?mod=sport&art=4309
Stare vlepki Warty Zawiercie (lata- przypuszczamy 2004)
Kibice Warty Zawiercie
Szal Warty: GREEN GANG
Stary medal Warty
Bilet wstępu na mecz III ligi
Menu główne
Reklama
Statystyki
Brak użytkowników
zalogowanych i 2 gości
zalogowanych i 2 gości
dzisiaj: 2, wczoraj: 29
ogółem: 563 354
statystyki szczegółowe
Logowanie
Ankiety
Czy Warta ma szansę na awans?
Kontakty
Administrator
